kafada bitirmek

her şeyin başlangıcı, bir çok şeyin sonu olabilecek bir durumdur. yani kısaca bir şeyi kafaya koyduysanız eninde sonunda yaparsınız

Bir defteri kapatmak. Bunu ben çok zor yapıyorum ya da yapamıyorum. Önüme bakamıyorum. Bir yere çakılı kalmak benim göbek adım gibi. Eskiden mekanlara bile çok yapardım bunu. Bir zamanlar çok mutlu olduğumuz yerlere tek başıma gidip o anları hatırladım ama bunun ne kadar köreltici bir davranış olduğunu da biliyordum. Herkesin bambaşka hayatlara dağıldığı, o zamanlar birlikte mutlu olduğumuz ortamları yıllar geçse bile tek başıma ziyaret etmek benim canımı çok yakıyordu. Sanırım bu davranışımın sebebi o zamanki mutlu anlarla avunmaktı. Mekanlara olduğu gibi insanlara da aynı tarifeyi uyguluyorum ve bunu henüz bırakamadım. Kafamda bitiremiyorum. Belki çok önem verdiğimden, belki çok özlediğimden. O insanın ise beni bitirdiğini görmek çok rahatsız edici. Kendimi nasılsa bizim dostluğumuz asla bitmez diyerek beklemeye alıyorum ama öyle olmuyor. Sevdiğim, kopmak istemediğim insanlarla kopmak, eskisi gibi olmamak hoşuma gitmiyor. Hayatıma sürekli yakın olabilecek insan sokmuyorum. Kaç yılda bir denk geliyor kik bilir? Onu da ne zorluklarla alıyorum hayatıma. Sonra silmesi de çok zor oluyor. Anılarla yaşayan biri için, yeri doldurulamayacak birinin eksikliği hayata ekstra bir zorluk veriyor. Yani bir bu eksikti diyorsunuz. Ama olmuyor. Demek ki bitmesi gerekti diyor insan. Hem sebep ben değilken, sebep ben olmadığım halde yine ben defalarca çabalamışken yine de sadece benim acı çekiyor oluşum berbat. Her şeyi üstlenmek zorunda mıydım?

Bugün burayı günlük olarak kullanmak istedim. Beni anlayacak omzunda ağlayacağım kimsem yok. Kendimi öylesine çaresiz öylesine yalnız hissediyorum ki. İnsanı yasarken ne yaralar bilemem ama beni yaralayan bizzat sevgim, verdiğim deger, inancim, umudum. Niye diyeceksiniz hos kimsenin de umrunda değildir ama ben kendimce kendimi aciklamaya çalışayım... Hani cok gençken ileride olacak günleri düşünürsünüz. Dersiniz ki ben şöyle adam severim boyle yaşamak isterim hayalim bu. Benim hayalim öyle maddi bir sey hic olmadı. Ben eglenecegim yeri gelince aglayacagim yeri gelince sevgiye boğulacağım sicak samimi bir iliski, evlilik hayali kurdum. Sandim ki bunlar olursa her sey tamam olacak. Aslinda belki olurdu ama yanlış seçim yapmis olmak ya da yanlis secim yaptığını hissetmek üzücü. Ne yazsam daha cok anlasilirim bilmiyorum. Anlatamadığımı da biliyorum. Okumazsiniz da nasılsa. Oylesine diyelim iste...

Bunu yaptım ama yapana kadar kafayı da bitirdim.